تاريخ شفاهي مرکز تحقيقات صدا و سيما
عنوان : تاريخ شفاهي مرکز تحقيقات صدا و سيما

مرکز پژوهش و سنجش افکار سازمان صداوسیما | پژوهش , نظرسنجی اینترنتی , سنجش,تاريخ,شفاهي,مرکز,تحقيقات,صدا,و,سيما,مرکز,تحقيقات,صداوسيما/تاريخ,شفاهي>
محل انتشار :  مرکز تحقيقات صدا وسيما شماره گزارش :
تعداد صفحات : 260 ناشر :  
وضعيت منبع :  نسخه رايانه‌اي با فرمت PDF وجود دارد  سال انتشار : 1399
زبان اصلي : فارسي   
وضعيت پيوست :  سایر  وضعيت چکيده :  چکيده دارد 
پژوهشگران : حنیف نوع منبع :  کتابچه 
شماره رکورد : 48924 موضوع : ارتباطات و رسانه
کليد واژه : مرکز تحقيقات صداوسيما/تاريخ شفاهي
دریافت فایل : دریافت فایل  
متن چکیده :
عمر پژوهش در صداوسیما، تقریبا به اندازه عمر تلویزیون در ایران است. واحدهای سنجش افکار، ارزشیابی تلویزیون آموزشی، ارزشیابی برنامه‌ها، مرکز تحقیقات اجتماعی و نظرخواهی، طرح آینده‌نگری و پژوهشکده علوم ارتباطی و توسعه ایران از مهمترین کانون‌های پژوهشی قبل از پیروزی انقلاب اسلامی محسوب می‌شدند. بعد از انقلاب هم با وجود ادغام بعضی واحدهای پژوهشی، بر حجم کانون‌های تحقیقاتی سازمان افزوده شد. چنانچه در برهه‌ای، صداوسیما دارای ده واحد و مرکز پژوهشی زیر بود: مرکز پژوهش و سنجش افکار، اداره‌کل پژوهش‌های اسلامی (قم)، اداره‌کل پژوهش‌های رادیو، اداره‌کل آموزش و پژوهش معاونت سیما، اداره‌کل آموزش و پژوهش معاونت سیاسی، معاونت پژوهشی دانشکده صداوسیما؛ اداره‌کل تحقیقات و جهاد خودکفایی، واحد پژوهش‌های کاربردی معاونت برون‌مرزی، واحد تحقیقات مرکز موسیقی و واحد آموزش و پژوهش معاونت مجلس و استان‌ها. در میان مراکز برشمرده، مرکز تحقیقات صداوسیما قدیمی‌ترین و معتبرترین مرکز پژوهشی سازمان به شمار می‌آید. این مرکز، همواره روند رو به توسعه‌ای داشته و آن را باید ماحصل ادغام کانون‌های اصلی پژوهشی سازمان محسوب کرد. مرکز تحقیقات، علاوه بر اینکه ریشه‌دارترین مرکز پژوهشی سازمان محسوب می‌شود، جدی‌ترین و گسترده‌ترین پژوهش‌ها نیز در بخش‌های گوناگون آن انجام می‌شود. انواع پژوهش‌ها از نظر هدف و سودمندی، همچون: پژوهش‌های بنیادی محض و بنیادی راهبردی، پژوهش‌های کاربردی و پژوهش‌های توسعه‌ای. از نظر روش گردآوری اطلاعات ـ برخلاف بقیه کانون‌های پژوهشی سازمان ـ انواع روش‌ها از جمله پیمایشی، تحلیل محتوا، اسنادی، آزمایشی و میدانی را دنبال می‌کند. از نظر تقسیم‌بندی موضوعی این مرکز، در بسیاری از حوزه‌های علمی فعالیت دارد، مواردی چون فناوری اطلاعات، روان‌شناسی و ارتباطات، مخاطب‌شناسی، مدیریت رسانه، جامعه‌شناسی، مطالعات فرهنگی، مردم‌شناسی، سبک زندگی، علوم سیاسی، روابط بین‌الملل، حقوق، اقتصاد، زبان رسانه، موسیقی و ادبیات. در کنار این فعالیت‌ها، بخش نظرسنجی (شامل افکارسنجی، نیاز سنجی و مطالعات اجتماعی) این مرکز یکی از شناخته‌شده‌ترین و معتبرترین مراکز سنجش کشور محسوب می‌شود. چنانچه سابقه صحت و مقرون به واقعیت بودن نتیجه نظرسنجی‌های این مرکز در دوره‌های قبلی انتخابات زبانزد بوده است. از این‌رو، بیراه نیست اگر گفته شود پرداختن به مرکز مذکور؛ یعنی مرور تاریخ پژوهش در سازمان صداوسیما. به عبارتی چون مرکز تحقیقات ریشه در فعالیت مراکز اصلی پژوهشی قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی دارد، لازمه مطالعه تاریخ این مرکز، توجه به سیر تحولات اصلی پژوهش در سازمان است. این اثر در چهار فصل تنظیم شده است؛ در فصل نخست واحدها و مراکز پژوهشی رادیو و تلویزیون ملی ایران در سال‌های قبل از انقلاب اسلامی بررسی شده‌ است. فصل دوم به سیر تحول ساختاری مرکز در سال‌های بعد از انقلاب اسلامی اختصاص یافته است. در فصل سوم تحولات مدیریتی مرکز مورد مداقه قرار گرفته است. فصل پایانی این اثر آسیب‌شناسی مرکز تحقیقات نام دارد و در ادامه پیشنهادات و راهکارهایی برای بهبود روند مرکز ارایه شده است.