|
عنوان : |
بازنمايي راستگويي و انصاف در قصه هاي شفاهي ؛ نگاهي پديدار شناسانه
|
|
محل انتشار : |
مرکز تحقیقات صدا و سیما
|
شماره گزارش : |
1400/15 |
|
تعداد صفحات : |
152 |
ناشر : |
|
|
وضعيت منبع : |
نسخه رايانه‌اي با فرمت PDF وجود دارد
|
سال انتشار : |
1400 |
|
زبان اصلي : |
فارسي |
|
|
|
وضعيت پيوست : |
همراه لوح فشرده
|
وضعيت چکيده : |
چکيده دارد
|
|
پژوهشگران : |
ماکویی |
نوع منبع : |
کتابچه
|
|
شماره رکورد : |
50061 |
موضوع : |
ادبي |
|
کليد واژه : |
قصه/قصه گويي/پديدار شناسي |
|
|
|
دریافت فایل : |
دریافت فایل
 |
|
متن چکیده : |
|
|
|
|
|
قصه ها بازتاب انديشه ورزي مردمان هرجامعه و يکي از ابزارهاي فهم جهان به شمار مي روند که آبشخور آنها تجارب عميق بشري است . تعمق در ريشه هاي فرهنگي داستان هاي عامه و شناخت لايه هاي تو در توي روايت ها که دربافته اي ازنماد ، آيين باور گذشتگان پيچيده شده است ، مي تواند به شناخت بيش از پيش سبکزندگي ، پيشينه فرهنگي و ريشه هاي مشترک فرهنگي بين اقوام ايراني منجر شود .در پژوهش حاضر دو آموزه اخلاقي راستگويي و لنصاف در ۵۵ قصه شفاهي با روش پديدار شناسي بررسي شده است .در روش پديدار شناسي تلاش شده است سه شاخص اصلي از قصه احصا شود :۱.شخصيتي که آن کنش را بروز داده ؛ ۲. بن مايه قصه و ۳. کليت پيامي که قصه منتقل کرده است |
|
|
|
|
|
|
|